Volleyballen iets voor jou? 
Geef je op voor 3 x gratis trainen, Info over lidmaatschapLid worden

Geef je op voor Court crew H1/D1

 

 

 

 

 

 

 

Bestel je pizza voor Super Saturday! 

 

 

 

Volleyballen iets voor jou? 
Flyer (2 t/m 18 jaar)

 

 

 

 

 

 

Ja, ik kom ook naar het wereldcafé ledenraadpleging op woensdag 31 oktober 


 

 

Kom naar het eindfeest op zaterdag 21 april! 

 

 

 

 

 

Laatste Super Saturday op 7 april, bestel een Domino's pizza

 

 

 

 

Nieuw voor peuters en kleuters:
nijntje Beweegdiploma en Sportspeeltuin

 

 

Heren 2 gaat met pensioen

Heren 2 speelde zaterdag de laatste wedstrijd van het seizoen thuis tegen Volley Tilburg. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake.

 

Het laatste wedstrijdverslag en nu met pensioen


De laatste wedstrijd van dit seizoen tegen Volley Tilburg ging voor de stand op de ranglijst eigenlijk helemaal nergens meer om. Toch gaat zaterdag 13 april 2019 de boeken is als het moment van afscheid nemen en het met pensioen gaan van veel spelers. Met zo’n 65 jaar divisie-ervaring en ruim 40 dienstjaren bij H2 is de impact ervan zeer groot. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn: de opstellingen per set waren al vooraf gemaakt, waardoor iedereen nog één keer met iedereen in het veld stond. Het resultaat: Een 1 – 3 nederlaag, met de setstanden 25-21, 19-25, 17-25 en 23-25, tegen het op eigen kracht veilig gespeelde team uit Tilburg.


Plan vooraf gemaakt
Het aftellen naar de laatste wedstrijd in de Topdivisie was al enkele weken geleden (na lijfsbehoud) door de vertrekkende spelers ingezet, getuige de verhoogde acceptatie tijdens trainingen en de extreme ontspannenheid in (aanloop naar) de wedstrijden. De keuze om minder verplichtingen te hebben en tijd te moeten investeren in een prachtige hobby, die enorm veel plezier en vertier (getuige de vriendschappen) gebracht heeft, is door zowel de gehele familie Aalders (Sjoerd, de oudste, Rik en Lars, de tweeling), Sander Meeboer, Jelle Overvelde en Peter van Gent gemaakt. Schier onmogelijk om 6 (!) publiekswissels toe te passen, is gekozen voor het vooraf maken van de opstellingen. Iedere set in een andere samenstelling, waarbij iedereen nog één keer met elkaar in het veld mocht verschijnen. Niet het coachen op puur de winst, maar het blijven zoeken naar de onderlinge synergie was het hoogste doel. 


Een waardige afsluiting van de carrières
Met de promotie naar de Topdivisie, na het spelen van beslissingswedstrijden, kwam de gekoesterde wens om nog één seizoen met (grotendeels) dezelfde groep op het hoogst haalbare niveau te spelen in vervulling. Voor het spelen op dit hoge niveau moest echter wel veel werk (om ook fysiek fit te blijven) verzet en tijd geïnvesteerd worden. De zoektocht om dit met thuis in balans te laten zijn. De doelstelling (lijfsbehoud) is behaald en ook op persoonlijk vlak lijken geen nieuwe uitdagingen in het volleybal te liggen en lijkt het maximale wel bereikt.


Indrukwekkend zijn de carrières van de spelers die afscheid nemen van H2 en als vriendenteam op regionaal niveau door willen gaan. Rond de millennium wissel werden de drie zoons lid van SV Dynamo. Na slechts één seizoen in de A-jeugd maakte Rik al direct zijn opwachting in H2 en nu na 15 jaar in ‘zijn’ team spelende te zijn, geeft hij graag het stokje (en de aanvoerdersband) door aan de jeugd. Zijn tweelingbroer (Lars) koos na drie jeugdjaren altijd voor spelen. In twee periodes maakte hij deel uit van het ‘reserveteam’ van de club en bleef in de tussenliggende periode een belangrijke steunpilaar in H3 (in de tweede divisie). De oudste broer (Sjoerd) zocht meerdere malen zijn geluk buiten Dynamo, maar kwam steeds weer terug bij zijn eerste en laatste liefde. Hij stond bij de start van 12 seizoenen (eerst als passer/loper en later als libero) op de teamfoto van de H2-selectie.

Al vanaf 1995 is Jelle lid en speelde de eerste jaren in de achtertuin van zijn ouderlijk huis. In de oude Dynamohal (nu de Welgelegenhal genoemd) heeft hij de gehele jeugdopleiding doorlopen. In de senioren was het steeds bij H3 en H2 (8 jaar) waar hij zijn vaardigheden liet zien en met zijn bekende uitspraak “weer niet” menig tegenstander in vertwijfeling achter liet.


Een laatbloeier is Sander wel te noemen, want pas in de laatste twee seizoenen maakte hij de stap naar de eerste en later Topdivisie. De overtuigingskracht van zijn collega werknemers en het kiezen voor een gezellig team waren de reden van deze keuze. In de rol van spelverdeler (en tevens beheerder van het weekendbudget) en als aimabel persoon was hij van grote meerwaarde in de samensmelting van de individuen tot een team.


Als zesde stopt ook Peter (de Heintje Davids) met zijn rol als speler, assistent coach en publieksopwarmer/applausmeester. Zijn ongekende enthousiasme en doorzettingsvermogen is een voorbeeld voor de jongeren en laten zien dat je veel meer kunt bereiken dan je wellicht denkt.


Het ‘zwarte gat’ en licht
Kortom na ruim 40 dienstjaren bij H2 en het bereiken van (minimaal) 65 jaar spelen op divisieniveau wordt het tijd voor Sjoerd, Rik, Lars, Jelle, Sander en Peter om minder verplichtingen aan volleybal en meer tijd aan thuis te besteden. Dit ‘zwarte gat’ zal zowel door de vertrekkende als blijvende spelers opgevuld moeten worden en dat vraagt om het (over)nemen van dé verantwoordelijkheid. Een geweldige uitdaging voor de nieuwe trainer en de ‘nieuwe’ generatie (jeugd)spelers. Zoals de eerste foto’s die professoren afgelopen week lieten zien, is dit ‘zwarte gat’ slechts waarneembaar door het zien van licht. Is de promotie van het jeugdige H3 (van de derde naar de tweede divisie) het licht dat het gat in de (nabije) toekomst weer doet opvullen?