Heren 2 speelt derde vijfsetter van het seizoen: 2-3

Heren 2 verloor zaterdag thuis met 2-3 van ZVH. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake.

Een (bijna) onvergetelijke lange zaterdagavond

Weten dat het treffen van ZVH vooraf geen hooggespannen verwachtingen oplevert, maakt het misschien wel eenvoudiger om (min of meer) vrijuit te spelen. Toch laten de uitslagen in de eerste vijf speelrondes van de competitie zien dat ook de top-4 niet onverslaanbaar is. Ook in de zesde wedstrijd weer een uitslag die dat bewijst: 2-3 met setstanden 25-22, 17-25, 25-22, 19-25 en 10-15. Jammer dat we niet in staat bleken de overwinning in een sfeervol Omnisport naar ons toe te trekken, maar wel een bonuspunt in de strijd met onze directe concurrenten.

Trommels en aanmoedigingen
Veel leden van SV Dynamo hadden zaterdag 3 november als datum al in hun agenda’s genoteerd. Een dag waarop van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds prachtige wedstrijden gespeeld werden, waar opvallend genoeg H1-spelers -onder aanvoering van Van Zeist- met trommels en gezang sfeer brachten in het kolossale Omnisport en een geweldig “Oktober-fest” met heerlijke Mayo-patat om een bodem te leggen voor een lange Hollandse feestnacht.

Service versus passing
De eerste twee punten van de wedstrijd kwamen door foutieve opslagen en ook in het vervolg van de eerste set zorgden de onverwachte sprongfloaters voor directe aces. Toch was het de ploeg uit Zevenhuizen die -ondanks een time-out op 7-4 en 9-4 niet uit één rotatie kon ontsnappen. Deze (kleine) voorsprong konden we door het voortdurend (relatief) eenvoudig terughalen van de opslag behouden, maar door het enorme aantal foutieve opslagen (8 in de eerste set) ook niet uitbouwen. Naar het einde van deze set toe werd het toch nog spannend en op 23-21 was het een ace van onze ingebrachte spelverdeler die setwinst onontkoombaar maakte (25-22).
In set 2 waren het weer twee directe passfouten, die ons onder druk zette en op 3-7 zorgde voor onze eerste -bij het goed leidende scheidsrechtersduo aangevraagde- korte spelonderbreking. De ingebrachte wissels hielpen ons weer in de set, getuige de 11-12 en 14-15 tussenstand. De beloning bleef echter in eerste instantie nog uit: 17-25.

Mentale veerkracht
De directe strijd tussen de serveerder en passer(, zichtbaar in het (relatief) hoge aantal aces en foutieve opslagen, werd vervangen door een mentale strijd. Na een (bijna) fataal begin al vroeg in deze derde set twee time-outs aangevraagd (op 2-7 en 4-13) en meerdere wissels doorgevoerd. Juist deze wisselspelers, waarvan er ook één uit onze jonge en talentvolle H3-selectie, zorgden voor de ommekeer. Langzamerhand nam de onrust bij onze tegenstanders weer toe en keken we elkaar bij de andere ‘pauzes’ (7-14 en 12-16) weer even goed in de ogen. Een sensatie was in de maak en het laatste setpunt zorgde voor een staande ovatie op de volle tribunes. Tot minimaal drie keer toe leek de rally namelijk al verloren, maar steeds slaagden we erin de bal weer over het net terug te brengen. De beloning bleef nu gelukkig niet uit en met dezelfde cijfers als de eerste set (25-22), maar wel met een compleet ander spelverloop, stonden we weer op een 2 – 1 voorsprong in sets.

Set 4 leek een kopie te worden van de set daarvoor. Op bijna identieke momenten een time-out (2-7 en 5-13) en soortgelijke wijze inlopen. De laatste sprong naar een gelijke stand konden we allen niet nog een tweede keer maken en we bleven steken op 3 punten achterstand (14-17). Het slot was voor de uitspelende ploeg en setverlies een feit (19-25). De derde vijfsetter van het seizoen 2018/2019 was een feit. Niet de passing of de opslag, maar juist het niet scorende vermogen zorgde voor een snelle achterstand (0-4), maar toch brachten we de stand op het scorebord in de volgende rotatie weer terug tot 3-4. Bij de kantwissel was het verschil echter weer opgelopen tot 4 punten (4-8). De eindsprint op 6-11 stagneerde op 9-11. Met 10-15 ging ook deze laatste set (met 10-15) en dus de wedstrijd  met 2-3 naar de ploeg uit Zevenhuizen. Het volgende agendapunt stond daarna op de planning. Het (verlaat) vieren van ons Dynamo Oktober-fest met oer-Hollandse muziek, een heerlijke ongezonde maaltijd (patat met een hamburger), pullen bier en natuurlijk voorzien van traditionele kledij, de lederhose. Het werd een (bijna) onvergetelijke zaterdag!

Er gaat niets boven Groningen
Komende zaterdag hebben we niet alleen een ‘reisdag’, maar ook een reisdoel. Na de voorbereiding een treffen met de kampioen van vorig jaar. Een team dat niet meer traditioneel bestaat uit studenten, een mooi moment om ook onze gewoontes van verlies (zij hebben vorig seizoen als enige zowel uit als thuis met 3-1 van ons gewonnen) te doorbreken. Lukt het ons om op zaterdag 10 november om 17.00 uur in de Struikhal het goede voorbeeld te geven voor H1 dat een dag later ook in Groningen (alleen dan tegen Lycurgus) speelt? Misschien kan H1 er een leuk (team)weekend in Groningen van maken en laten ze zich op zaterdag horen en op zondag gelden?!