Heren 2 naar de topdivisie?
Heren 2 won woensdagavond vrij gemakkelijk de returnwedstrijd tegen Inter Rijswijk: 3-0 winst en 15-11 in de golden set. Dit geeft hoop op een plekje in de topdivisie, de komende weken moet dit duidelijk worden. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake.
Een tweeluik (deel 2): Een duidelijk verschil!
Middenin de meivakantie (woensdag 2 mei) stond de return tegen Inter Rijswijk H2 op het programma. Hoe groot het belang van deze wedstrijd is, wordt (helaas) pas later duidelijk. Wel of geen promotie naar de Topdivisie is namelijk afhankelijk van het opvullen van de vrijgekomen eredivisieplek van VVP. Op de speelvloer hadden we daar geen boodschap aan en (nog net) binnen het uur stond een 3-0 overwinning (25-13, 25-17 en 25-21) op het scorebord. Onbekendheid met de regelingen (Hoe leg je uit dat je op het veld conform de eerste divisie regels speelt en qua punten de regels van een divisie hoger gelden?) hield wel in dat de “golden set” pas dé beslissing bracht. Ook in deze (verkorte) allesbeslissende set speelden we ‘gewoon’ door en noteerden 15-11 winst.
Publiek, écht Topdivisiewaardig
Niet alleen het feit dat het meivakantie was, zorgde voor een heerlijke sfeer op de tribunes van dé topsporthal van Apeldoorn, Omnisport. De supporters leefden blijkbaar met ons mee en zagen ook het belang van deze allerlaatste wedstrijd van het volleybalseizoen 2017/2018. Iedereen, die voor SV Dynamo was, werd getrakteerd op een heerlijke wedstrijd en wellicht ook een net zo lekker drankje in ons Dynamo Café. Iets waar helaas niet iedereen z’n vakantie voor kon annuleren. Wat waren onze vaste libero en onze twee andere middenmensen er zowel in Rijswijk en/of in Apeldoorn graag bij geweest, hetzelfde gold wellicht voor onze tegenstanders. Eén blik in de zaal laat zien dat alles klaar is om de volgende stap te maken: een strak uitziend half centre court (met boarding), meelevend publiek en niet te vergeten fantastische ballenkinderen. Laten we dit sfeertje met elkaar doorzetten!
Na een uur spelen heb je nog niets
Voorafgaand bleek in gesprek met de eerste scheidsrechter dat zij pas deze week duidelijkheid vanuit de Nevobo kregen over wanneer er een “golden set” gespeeld moest worden, zowel bij een 3-0 en 3-1 overwinning voor de thuisploeg. Met het (met ruime cijfers) winnen van de eerste drie sets dwongen we het spelen van deze allesbeslissende korte set af. De eerste twee sets lieten een zelfde beeld zien: een snelle voorsprong, lange series op eigen service (met het aantal foutieve opslagen in deze sets beperkt tot 3) en het bijna direct scoren van de side-out (in twee sets maakten zij slechts 4! punten op eigen opslag). De setstanden 25-13 en 25-17 lieten dan ook geen twijfel bestaan dat het ooit echt spannend geweest is (overigens niet te verwarren met de gevoelde spanning van het willen en voor zichzelf moeten presteren). Ook de start van de derde set leek hetzelfde spelbeeld te geven, maar twee series van 3 punten (van 4-1 naar 4-4 en van 5-4 naar 5-7) zorgde voor de eerste en tevens laatste voorsprong voor de uitploeg in deze eerste drie sets. Het besef dat we hun niet teveel ruimte moesten geven (startend bij het weer ophogen van de servicedruk) kwam er weer en ook deze laatste set van de return werd winnend afgesloten (25-21). Nog (net) binnen het uur was de stand in twee wedstrijden weer volledig gelijk getrokken en werd het oordeel uitgesteld tot de “golden set”. Na de winnende toss was het eerste punt op onze opslag voor de Rijswijkse formatie. Daarna was het weer eenrichtingsverkeer en waren het strategische en harde (sprong)opslagen die het spel van de tegenstander ontregelde. Zelfs de wisseling van speelzijde (op 8-5) bracht geen twijfel met zich mee. Met (letterlijk) de meerderheid van het publiek achter ons liepen we zelfs uit tot 13-7. De enige directe passfout aan onze zijde liet zich toen pas noteren en het was weer onze uitblinkende middenman, die met een snelle en onhoudbare eerste tempoaanval de opslag terugbracht. Wellicht voor hem duurde het seizoen te kort, terwijl anders spelers op hun laatste tandvlees liepen.
En nu?
We hebben gedaan wat we konden doen, namelijk het (zelf) verdienen van de beste uitgangspositie om als eerste team in aanmerking te komen voor doorstroming naar de Topdivisie. In de komende weken horen we wellicht van de Nevobo of we komend seizoen in de Topdivisie mogen uitkomen. Het grootste deel van de spelers zal dan opnieuw deel uitmaken van de selectie van SV Dynamo H2, maar we zullen ook (gedwongen) afscheid (moeten) nemen van meerdere spelers. Persoonlijke ambities (werk en volleybal) en de nieuwe koers van de club (jeugdig talent centraal) zorgen voor de keuze om te stoppen of op een andere plek te gaan volleyballen. Terugkijkend op dit seizoen kunnen we zeggen dat we het goed met elkaar gehad hebben, merkend in de onderlinge sfeer en de hoge trainingsopkomst. Toch is het tijd om met elkaar de volgende stap in (spel)niveau te maken, want de ambities van zowel SV Dynamo (als club) en Heren 2 liggen (nog) hoger. Dus op naar volgend seizoen!