Heren 2 struikelt over de nummer 4 van DIO Bedum
Heren 2 speelde zaterdag in het hoge noorden tegen de huidige nummer 2 in de topdivisie, DIO Bedum. Helaas viel er niets te halen, na een uur spelen stond er 3-0 voor de thuisploeg op het scorebord. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake.
Geen bonuspunten gehaald in spannende strijd om lijfsbehoud
Na twee ‘vrije’ zaterdagen stond de uitwedstrijd in het hoge Noorden -tegen DIO Bedum- op het programma. Gezien de stand op de ranglijst (Bedum staat qua verliespunten namelijk op de tweede plaats) een lastige klus. Kortom een wedstrijd waarin voor ons alleen maar bonuspunten te verdienen waren in de strijd om lijfsbehoud. In een sfeervolle sporthal werd het verschil echter door één speler duidelijk gemaakt, de nummer 4 van Bedum. Hij bleek oppermachtig aan serve en ook in de (pipe-)aanvallen een ware plaaggeest voor ons. Na een uur spelen stond de score van 3-0 (25-22, 25-19 en 25-14) voor de thuisploeg op het scorebord en kon het après-volleybalfeest in sporthal ‘de Beemden’ beginnen.
Met (wederom) een uitgedunde selectie (onze verdedigende libero, Jeroen Otten, heeft in een blokkeeractie zijn middenhandsbeentje gebroken en is voor de rest van het seizoen uitgeschakeld) reisden we in een twee uur durende autorit naar Bedum af. Met vertrouwen, aangezien we niet alleen de laatste twee wedstrijden winnend af hebben weten te sluiten maar ook aan de heenwedstrijd in Apeldoorn een punt over hielden. Na 60 minuten op het speelveld gestaan te hebben, moeten we concluderen dat we alleen aan de Nederlandse Norm Gezond Bewegen (60 minuten per dag) voldaan hebben, terwijl er toch echt kansen waren op meer.
Met een nerveuse start van beide teams aan deze wedstrijd creëerden we nog wel redelijk wat rallykansen, maar met een scoringspercentage van zo’n 10% slaagden we er niet in te verzilveren. Naar het einde van deze eerste set nam de directe foutenlast (op serve) toe en ontstond het eerste gaatje dat we niet meer konden dichten. Met 25-22 ging de eerste verdiend naar DIO.
De tweede set gaf een vergelijkend beeld, echter was het verschil vanaf het eerste fluitsignaal al (minimaal) twee punten in het voordeel van het thuisspelende team. Side-out na side-out werd gescoord en met twee directe fouten aan onze zijde op een stand van 12-10 zakte het geloof in een positief resultaat tot ‘nul’. Ook de tweede set wist DIO te winnen, nu met 25-19.
De derde set werd gekenmerkt door teveel directe passfouten, op een weergaloze serveserie van de uitblinker van de avond. De ‘alles of niets’-gedachte bracht ons niet veel goed meer en met een verlies van 25-14 stapten we teleurgesteld van het veld af.
“Niet omdat het moet, maar omdat het kan/mag”, de uitspraak die het beste aansluit bij deze wedstrijd. Er waren in Bedum namelijk alleen maar bonuspunten te halen. In de komende wedstrijden tegen onze directe (degradatie)concurrenten moet het namelijk gebeuren. Deze uitdaging begint al aankomende zaterdag (19 maart) met de thuiswedstrijd tegen Compaen (die om 16.30 uur in Omnisport begint) en krijgt een vervolg in de verplaatste uitwedstrijd tegen de rode lantaarndrager Sliedrecht Sport op zaterdag 26 maart om 17.15 uur. Ik heb er nu al zin, niet omdat het moet maar omdat het kan!