Drie keer net niet voor Heren 2

Slechts 6 punten minder maken dan de tegenstander in een hele wedstrijd en met lege handen achterblijven. Het overkwam Heren 2 vandaag in eigen huis tegen Next Volley Dordrecht: 23-25, 32-34 en 29-31. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake onder 'Lees het hele bericht'.

Geef de begeleiders (en beoordelaars) hun fluit weer terug. Zeker in een 6 punten wedstrijd.

Voorafgaand werd de thuiswedstrijd tegen Next Volley Dordrecht gezien als een duel waarin zes punten te verdienen zijn. Dé kans om voor de aansluiting met de teams boven ons te zorgen. Achteraf moet we concluderen dat we maar zes punten minder dan de tegenstander gemaakt hebben. Als je dan ook nog 84 punten in drie sets weet te maken en toch zonder setwinst achter blijft, blijft ongeloof en teleurstelling overheersen. De score op het scorebord verraadt een spannend potje volleybal: 23-25, 32-34 en 29-31.

Set 1: 23 punten
De spanning was vanaf het eerste fluitsignaal zichtbaar. Pas na enkele punten spelen, lieten we zien dat we vanmiddag niet van plan waren om de punten cadeau te geven. Na een te hoge directe foutenlast bleken we namelijk wel in staat om in fases het spel van de tegenstander vanaf de servicelijn te ontregelen. Dat de invloed van de coach vaak tot een minimum beperkt blijft en slechts sturing op details mogelijk is, realiseer ik me vaker. Maar het was met name de tweede scheidsrechter, die aan het eind van de eerste set op geen enkele wijze te ‘sturen’ op een overduidelijke opstellingsfout op een stand van 22-22. Opleiden betekent soms toch gewoon vertellen wat ze moeten doen? Met 23-25 verloren we de set en de ingezette inhaalrace bleek net niet voldoende. Toch gaf dit voldoende vertrouwen om met geloof in kunnen aan set 2 te beginnen.

Set 2: 32 punten
In de tweede set wisselden scores en directe fouten elkaar weer af. Niet alleen bij ons, maar ook zeker bij onze concurrenten uit het westen van het land. Toch bleven we voortdurend in deze set aan de goede kant van de score. Helaas lukte het weer niet om ook vanaf 24-23 één van de vele setpoints te benutten. Meerdere aanvalspogingen belandden in een éénhandig blok of ruim buiten het veld. Een ace vanaf de achterlijn zorgde voor het voordeel in de allerlaatste fase van de set voor Next Volley. Met een (voor ons) nieuw record (32 punten maken in één set) keken we na ongeveer een uur spelen wel tegen 0-2 in sets aan.

Set 3: 29 punten
Mentaal was dit een enorme tegenslag en dat was voelbaar bij de start van set 3. Tijd om onze veerkracht opnieuw te tonen en dat lukte bijna optimaal. Wij kwamen namelijk eerder op setpunt dan zij op wedstrijdpunt. Met een ongelukkige reactie op het (in onze ogen) weer niet fluiten voor een duidelijke netfout  (hetgeen toch ook in de nieuwe regels niet toegestaan is?) -en de terechte rode kaart als gevolg- werd het verschil wel tot een minimum beperkt (24-23 in ons voordeel). Weer verkrampten we in de keuzes en de overtuiging in de acties, zowel in de aanval en aan service, en uiteindelijk trokken we met 29-31 aan het kortste eind.

Geef de begeleiders (en beoordelaars) hun fluit weer terug
Zo dichtbij en toch geen enkele wedstrijdpunt. Het voelt alsof het ons dit seizoen niet gegund is. De vele gemiste kansen kunnen we onszelf aanrekenen en hiervoor staan we zo’n vier uur in de week hard met elkaar te trainen. Zo werken we aan ons spelniveau. Maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat ook het niveau van de scheidsrechters beter wordt en de hoeveelheid twijfelachtige en doorslaggevende beslissingen van techniekbeoordelingen, opstellings- en netfouten, etc. afneemt? Nu zorgt het alleen maar voor onzekerheid (bij de spelverdelers), onduidelijkheid (bij het publiek) en frustratie (bij de spelers en coaches). Mijn voorstel: Geef de begeleiders (en beoordelaars) hun fluit weer terug in plaats van een reflectiegesprek van meer dan een uur na afloop van de wedstrijd te voeren. Laat de -wellicht talentvolle- jongere scheidsrechters achter de jurytafel plaatsnemen en observeren. Gewoon kijken hoe je een wedstrijd in goede banen leidt en geen doorslaggevende rol hebt in het scoreverloop. Er zijn namelijk zoveel deskundige oud-scheidsrechters, die een voorbeeld kunnen zijn. Ik wacht op het moment dat Hans Bontekoning weer bovenop de scheidsrechterstoel zit.