Wel een toetje maar geen slagroom voor Heren 2 in Den Dungen
Afgelopen zaterdag stond voor Heren 2 de laatste wedstrijd van 2015 op het programma. Hiervoor mochten ze uit tegen HLB van Daal/DS uit Den Dungen aantreden, met Sander Mulder (oud-Dynamo speler uit de gloriejaren van ons eerste herenteam) als hoofdcoach aan het roer. De prognose van dé volleybalapp van Nederland was een 3-2 overwinning voor het thuisspelende team. Aan Heren 2 de taak om het tegendeel te bewijzen, de stijgende lijn met twee succesvolle thuiswedstrijden door te trekken en ook in uitwedstrijden punten zien te halen.
Kerstdiners en -borrels zorgen voor onderbreking in trainingsweek en -ritme
Wel lastig na zo’n slechte trainingsweek waarin alle kerstdiners en -borrels de (veel) te smalle selectie extra kopzorgen bezorgde. Zelfs na een ruime voorsprong in de vijfde set (13-10) en meerdere matchpoints slaagden we niet om drie wedstrijden op rij te winnen en weer (minimaal) een plaatsje op de ranglijst omhoog te gaan. Wel hebben we meer punten dan Donki Sjot gescoord (105 tegen 103), maar de winnende treffer werd door een killing block gemaakt en dus stond er 2-3 op het scorebord.
Aan het eind van onze zoektocht naar de sporthal in zo’n klein dorpje (met weliswaar een grote volleybalvereniging met een dito historie in haar gelederen) hoorden we de kerkklokken (al) luiden. Het signaal dat de wedstrijd van het vlaggenschip van de vereniging op het punt staat te beginnen? In ieder geval stroomden grote getale supporters van allerlei leeftijden de hal binnen en ontstond een heuse entourage met ‘klappers’en knalharde muziek, die uit de luidsprekers knalde. Alsof het nu al carnaval was en het meezingen overstemd moet worden. Leuk om (weer) eens voor zoveel publiek te spelen en wat fijn dat ook onze trouwe supporters uit Apeldoorn van zich lieten horen. Jammer was dat op dat soort momenten de muziek niet aanstond, maar de aanmoedigingen komen uit een goed en warm hart.
Dan iets meer over de wedstrijd zelf. In een redelijk gelijk opgaande eerste set, waarin we veel te afwachtend speelden, moesten we terecht de meerdere erkennen in de thuisploeg (21-25). Voor de tweede set kozen we voor een andere startrotatie en bleken we weer veel beter in staat om al vanaf de servicelijn de druk op te voeren en in de blokkering snel(ler) door te schuiven. Een walk-over (25-15) deed ons weer beseffen dat er wel degelijk veel kansen afgedwongen konden worden. We konden echter niet lang (na)genieten van de 1-1 tussenstand in sets, want al snel keken we weer tegen een (veel) te ruime achterstand aan. Aan het eind van de set was -met name door de grote hoeveelheid eigen fouten- het verschil dan ook erg groot (17-25). Dat het spelverloop vervolgens weer zo grillig kon veranderen, had waarschijnlijk niemand meer gedacht. Met 25-19 dwongen we namelijk een vijfde set af.
Al met al werd het dus een 5-gangen wedstrijd, waarbij de kok voor diverse gerechten gekozen heeft en de kerstgedachte bij de scheidsrechters aanwezig was, want alles werd (technisch) geoorloofd. Kortom de vijfde set kon -niet alleen voor het enthousiaste publiek- dan ook gezien worden als het toetje, maar helaas ontbreekt uiteindelijk -na een heftige strijd, een ruime voorsprong en het om zeep helpen van meerdere wedstrijdpunten- voor ons de slagroom. Met 17-19 ging de laatste set alsnog verloren en kon het kerstcarnaval in de kantine verder gaan.