Blue Saturday voor Heren 2 in Zaanstad

Heren 2 speelde afgelopen zaterdag uit tegen Zaanstad, een directe concurrent voor het bemachtigen van een goed plekje in de onderste helft. De onderlinge krachtmeting viel uit in het voordeel van Zaanstad: 3-0. Onder 'Lees het hele bericht' analyseert trainer/coach Jorg Radstake de wedstrijd aan de hand van de blue Monday theorie. 

“Het was een … wedstrijd, met dank aan je moeder” #blue saturday

Vandaag is het “Blue Monday” en dat schijnt de meest sombere dag van het jaar te zijn. Passend om het wedstrijdverslag van afgelopen zaterdag te schrijven over de eerste wedstrijd van de tweede seizoenshelft. Uit tegen Zaanstad, een directe concurrent in de slag uit de gevarenzone te komen en te blijven. De ‘heenwedstrijd’ was het begin van de ommekeer, maar van de return houden we alleen maar een bittere nasmaak over. Zaanstad was de terechte winnaar en in één zin is de wedstrijd als volgt te beschrijven: “Het was een … wedstrijd, met dank aan je moeder”.

Dat vandaag zo somber is, is volgens de Engelsman Arnall aan de hand van een wiskundige formule te verklaren, waarin naast het weer, de schulden en de tijd tot kerst en drie andere zaken meespelen: het volhouden van goede voornemens, het motivatieniveau en het gevoel om actie te ondernemen. Juist deze laatste drie zijn interessant voor het proces waar wij als team helaas mee te maken hebben. Positief bekeken kan het dus alleen maar weer beter gaan, maar langzamerhand voelt het wel als 2 voor 12.

Het volhouden van goede voornemens
Zoals bekend is een goede warming-up (met warmlopen, stretchen en inslaan/serveren) bedoeld om jezelf warm te spelen en dus letterlijk voor te bereiden op de (start van de) wedstrijd. Dit in combinatie met alle tijd en energie, die in de analyse van de tegenstander gestoken is, moeten we toch klaar zijn om met een goed gevoel om te starten. Goede voornemens om scherp aan de wedstrijd te beginnen, maar in iedere set keken we na twee servicebeurten al snel tegen een achterstand aan van zo’n 3 punten.

Het motivatieniveau
Onder de enorme servicedruk van Zaanstad zijn we -zeker in de eerste twee sets- niet meer uitgekomen. Hiermee ligt er onbedoeld toch meer druk bij de spelverdeling en de buitenaanvallers, die zo minder perfecte ballen krijgen en dat maar op moeten zien te lossen. Het voortdurend meerdere kansen nodig hebben in de side-out om de service weer terug te halen, kost energie en levert frustratie op dat zelfs overgaat in moedeloosheid. Zichtbaar lijkt zo de motivatie af te nemen.

Het gevoel om actie te ondernemen
Inmiddels is het uur u aangebroken en kunnen we niet meer afwachten. Ieder individu moet nu op zowel de trainingen als in voorbereiding op de wedstrijden het uiterste van zichzelf eisen. Het wordt weer tijd voor actie. Zeker na deze verloren wedstrijd (0-3) met de setstanden 21-25, 14-25 en 21-25.

Dé oplossing is er niet! Er zijn wel voldoende mogelijkheden om zelf het tij te keren. Simpel gezegd betekent het dat we misschien wel moeten starten om vaker terug te blikken op de momenten waarop we met veel plezier en drive in het veld stonden en gelukkig is dat nog niet zo lang geleden. Plezier, beleving en lef zijn dan wél aanwezig en over het spelniveau maak ik me helemaal nog geen zorgen. Een mooie opdracht voor op de trainingen en in de komende wedstrijd in Amsterdam tegen US.